Opowiadanie-dokończmy je!

spragniona (ciacho)

ale masz wyobraźnie (...)

To był diabeł, zniszczył niewinnośc Kasi(...)

Mcrka

Ten ognisty diabeł powiedział do niej
-Jedno życie...zginie gdy wypowiesz słowa "kocham Cię"-i Kasia się ocknęła.Okazało sie że leżała na moście,zemdlała.
Nie pamiętała co jej sie śniło,ale zauważyla ze jest juz bardzo późno bo gwiazdy i księzyc oślepiały jej oczy...

spragniona (ciacho)

sama do siebie mamrotała coś pod nosem. Wróciła do domu, po kilku dniach już nie pamiętała o tym co ją spotkało. Chodziła na spacery, gdy pewnego dnia spotkała przystojnego chłopca. Spotykali się coraz częściej. Narodziła się miłość (...)

Zośka

Zapomniała o Louisie i o wszsystkim tym co był ..gdy kiedyś spotkała go na ulicy pryzpomniało jej sie wszytsko co było z nim związane miłośc do niego powróciła spotykałą go częśćeij tak "przypadkowo" nie miała jednak odwagi zerwać z tamtym...

spragniona (ciacho)

Tamten wymagał aby go kochała, aby mówiła mu o miłości, a ona przeciez nie mogła (...)

Mcrka

Wiedziała ze nie mogła..ale nie wiedziała czemu,bo nie pamiętała tamtego wieczoru.Minęły 3 miesiące.Zerwała z Arturem.Bo znów nadszedł czas,pięknej pogody.Już wakacje nadeszły,a w tym czasie Kasia wolała być sama...albo po prostu czekała na coś co może ją spotkać.
Pewnego słonecznego dnia,udała sie w stare miejsce,powspominać czasy gdy poznała louisa...tak dawno go nie widziała.Stanęła na moście,tym razem już się nie bała.Patrzyła w dół..
-To tak nisko.Czego ja sie bałam?-patrzyła w swoje brzydkie odbicie w tafli wody.
Przestała o siebie dbać,jej włosy były potargane,jej cera była już nie tak gładka jak kiedyś,przestała sie pięknie ubierać...Patrzyła w to odbicie i nie widziała siebie..Tylko zupełnie obcą jej dziewczynke,bardzo zagubioną...

spragniona (ciacho)

coś zamotało mostem i dziewczynka wpadła do wody (...)

Zośka

topiła się i krzyczała o pomoc nagle ktoś wskoczył do wody by ją uratowac okazało się ze to był ON Louis ...wyciągną ją na brzeg ona oprzytomniała i popatrzyła mu w oczy....zapytała
czemu to zrobiłeś? a on odpowiedział jej-gdybym pozwolił Ci zginąć nigdy nie wiedziała byś jak bardzo Cię kocham...

Mcrka

Kasia nie mogła uwierzyć własnym uszom."On mnie kocha...co wiec ja czuje?"Leżeli na brzegu rzeki cali mokrzy i wreszcie mogli dłużej porozmawiać.Nagle jednak Louisowi popłynęła łza po policzku,Katarzyna otarła mu ją i zapytała
-Co sie stało?
-I tak nie zrozumiesz...-popatrzył na most w wode i na kasie.-Znów tu jest.Lepiej uciekaj,i nigdy więcej nie patrz na mnie tak jak teraz patrzysz.
-Co?Myślałam ze mnie kochasz?!
-Ciiiicho!Bo usłyszy!
-O kim ty mówisz-Kasia czuła się zgubiona,nie rozumiała tego człowieka.Niby czuła ze jest jej przyjacielem,ale tak na dobre,to nic o nim nie wiedziała.
-Diabeł.Pilnuj się.On zawsze jest przy Tobie...-Kasia nie rozumiała wciąż dlaczego Louis tak myśli.Może to on doprowadza diabła do niej?
Katarzyna zgłupiała totalnie.I przemoknięyta wróciła do domu.Musiała sie przespać...Musiała pomyśleć nad tym wszystkim....
----------------------------------------------
Myśle ze powinniśmy bardziej rozwinąć ta historie i nie wplatać krótkich wątków.Niech każdy opis bedzie długi...Nie skracajmy tego fandastycznego opowiadania..bo sie rozkręca:D

Zośka

W nocy Katarzyna nie mogła spać...myślała nad tym o co chodziło Louisowi i czemu tak naprawde ją uratował...czy chcial ją ostrzec przez diabłem..czy wprost przeciwnie chciał go przyciągnąc by był liżej nie....te wszystkie pytania nie dawały spać dziewczynie..rano gdy wstała była nie przytomna nie wiedziała co ma robić...z początq chciała znależć Louisa i zapytac go o co tu chodzi ale rozmyśliła się gdyż nawet nie wie gdzie on jest a po za tym czy by jej odpowiedział...odpowiedział szczerze....Bała się i nie iwedziała co dalej...

Mcrka

Następnego ranka,Katarzyna ubrała się pożądnie i wybiegła z domu,niestety nie zauważyła ze za nią biegnie jej brat Bartosz.
Dobiegła do parku gdzie pierwszy raz go spotkała,i siedziała.Jej brat ja obserwował przez cały czas "Co ona tak całymi dniami robi?"-zastanawiał sie Bartosz.
Już wybiła godzina 18 a Katarzyna nadal siedziała w parku.Bartosz w momencie gdy chciał już iść do domu,zobaczył ze Katarzyna z kimś rozmawia.Ale nikt koło niej nie siedzi.Przyglądał sie jej jeszcze przez godzine,a jej buzia sie nie zamykała.
PO chwili Kasia wstała i przeszła koło Bartosza,ale go nie zauwazyła.On jednak usłyszał słowa wychodzace z jej ust
-Więc znajdę.-i zniknęła w lesie.
Bartosz po raz pierwszy nie śmiał się z niej,zaniemówił.Gdy usłyszał te słowa...ciarki przeszły mu po plecach,czuł...jakby to nie Kasia je wypowiadała,tylko jakaś niestworzona istota...Bał się

Roxy

Od tego dnia Katarzyna nie byla już tą samą dziewczyną.Zmieniła się,obiecała ze znajdzie.Że znajdzie serce Louisa.Obiecała to temu,temu co jest nad nia i nad całą ludzkością.Obiecała temu kto rządzi.Obiecała naszemu stwórcy...Szatanowi...

Mcrka

Tydzień później spotkała Louisa na moście.Codziennie tam przychodziła,ale on bywał tam tylko w deszczowe dni,gdy mgła unosiła się nad rzeką.
Stanęła koło niego odważnie.Wiedziała ze teraz musi ukraść mu serce,zeby sama przeżyła.Kasia jednak do końca nie rozumiała słów Szatana..."Jak mam człowiekowi ukrasc serce?"zastanawiała się.Choć na zewnatrz przypominała ta sama Katarzyne co zawsze,w środku była opentana...
Louis stał koło niej i patrzył w odchłań,nagle odezwał się:
-Czemu dziś już się nie smiejesz?Tak jak pierwszego razu?-Katarzyna milczała.-Pamiętasz,mówiłem ostrzegałem,nie zadawaj sie ze mna...ale ty musiałaś!!!Teraz wszystko bedzie dla Ciebie niejasne,wszystko zmieniać bedzie kolory...Juz nic nigdy nie zobaczysz kolorowe,wszystko czarno białe.Tylko jedna rzecz,jedna osoba,jedna sprawa...twoja misja..bedzie się wyróżniać.Zobaczysz ją...w odpowiednim momencie...

Fabia

Kasia spojrzała na niego zdumiona. "Mam już swoją misję" pomyślała.
-Nie uratujesz mnie- powiedział Louis- Szatanowi nie wyrwiesz serca, które jest mu potrzebne. On trzyma moje. Długo się opierałem. Dlatego moje jest tak cenne. Twoje też. Już je ma.- dokończył cicho, łamiącym się głosem chłopak.
Wyglądał teraz jak biedne dziecko, które nie wie, co ze sobą zrobić.
-Nie- odpoweidziała Kasia, przytulając go- Ty ciągle się bronisz. Pokochałeś. Nie jesteś jego sługą. Już nie bezwarunkowym. Razem znajdziemy drogę. Ty wiesz, gdzie iść. Razem uwolnimy wszystkie serca!
-Ty ciągle nic nie rozumiesz, Kasiu- wypłakał Louis- na prawdę można uwolnić tylko to serce, które pragnie się uwolnić. Przeniosę cię tam. Ale muszę cię ostrzec. Tam wszysko się zmienia. Wszystko. Nie będziemy sobą a najprawdopodobniej zapomnimy po co tam poszliśmy.
-A mamy inne wyjście?- zapytała Kasia. Brak odpowiedzi był oczywisty. Louis wziął Kasię za rękę i wypowiedział niezrozumiałe słowa. Kasia zamknęła oczy. Gdy je otworzyła, oczom jej ukazał się przerażający widok...

Mcrka

Podziemia.Ciemno,zimno i nieprzyjemnie.Mnustwo mostów,mnustwo sznurów,a pod nimi...mgła.Ciemna,mroczna mgła.Jacyś niby ludzie,pomarszczeni,brudni,spoceni...Katarzyna z przerażeniem patrzyła na to co ja otaczało.Louisa przy niej nie było.Gdzieś zniknął.
-Jestem w...piekle?-powietrze jej nie odpowiedziało.Jesli w ogóle mozna nazwać to czym sie tam oddychało,powietrzem.Nagle poczuła w swej dłoni że trzyma karteczke.Na małej czarnej kartce napisane było
"Wrócisz tylko wtedy gdy w zapomnieniu odnajdziesz siebie"i kartka natychmiast się spaliła,parząc Katarzyne w dłoń.
Przerażona,ale jednocześnie zdeterminowana Kasia,marzyła w momencie gdy sie tam znalazła,natychmiast wydostać.Wiec szła przed siebie,drobnymi krokami...

spragniona (ciacho)

i wdepła w psią kupę (świruje)

I szła, mijała dziwnych ludzi, o ile można ich nazwac ludźmi, mijała spocone, smierdzące, obleśne stworzenia, dopiero teraz zauważyła, że czuje się inaczej. Dopiero teraz zauważyła, że reaguje na to co ją otacza w inny sposób. Nagle obok niej pojwaił się Louis, szepnął jej do ucha, głosem jaiego nie znała "nosisz dziecko diabła" ...

Mcrka

I zninął.Rozejrzała się powtórnie...lecz znów nie było przy niej Louisa.Co powiedział?Zapomniała.
Szła dalej,mijała mosty,człeko-podobne istoty.Nie wie ile minęło,rok,może dwa,może cała wieczność przeminęła...a może kilka sekund,gdy nagle stanęła na najwyższym z mostów i spotkała dziwnego człeko-podobnego stwora.Był wielki,czasami mały...brudny,śmierdzący...przemówił do niej.
-Aż tu zawędrowałaś dziecino.-Katarzyna już strachu nie czuła,choć ta istota zupełnie była jej obca,przy niej,czuła ukojenie...
-Gdzież jestem?-zapytała
-Jedni nazywają to niebem dla wybranych...inni po prostu piekłem.
-A ty?-zapytała zmieszana Katarzyna
-Odchłań bez wyjścia.Pokochałaś kiedyś kogoś Katarzyno?-nagle istta zapytała niespodziewanie.
-Chyba,nie wiem...kim jesteś?
-Nie myśl o mnie,zapomnij o tym co bylo.Kochałaś kiedyś Katarzyno?-Minęło bardzo dużo czasu,tak duzo ze wskazówki na zegarku u ręki Katarzyny zwariowały i wciąż kręciły sie jak szalone.Przez ten cały czas Katarzyna rozmawiała z tą istotą,która z chwili na chwile stawała sie jej bliższa.
-Zdradź mi swe imie-powtarzała Katarzyna...Lecz istota nie chciała,nie pozwalała.Jednak wciąż zadawała jej to samo pytanie
-Kochałaś kiedyś Katarzyno??-za każdym razem Kasia nie odpowiadała na zadane pytanie..tak jakby słyszala co innego...

spragniona (ciacho)

poczuła ból, ręka tej istoty przeszyła jej brzuch. Kaśka dopiero teraz sobie uświadomiła, co powiedział jej Louis, że jest w ciąży, że to dziecko demona. Zaczeła uciekać, ale wcale się nie oddalala, cały czas czuła w swoim ciele ciało jeszcze kogoś, nagle stanął przed nią Louis, odszarpnął obleśną, brzydką, starą, bez skóry dłoń. Kazał jej uciekać, lecz ona stała, wiedziała, że jesli urodzi to dziecko, na ziemię zejdzie diabeł, unicestwi bezbronnych ludzi, zastanawiała się co jej zostało ...

Mcrka

Ocknęła sie przy tym stworze...Popatrzyła na swój brzuch jeszcze raz na ręce istoty."To tylko sen?"pomyslała....odetchnęła z ulgą...Nagle jakieś głosy,jakies twarze zaczely stać nad nia,krzyczec jej w twarz,zionęły w nia gorocym powietrzem,powtarzajac
-Tu nic nie jest snem!!!!!-Kasia uciekała,biegła przed siebie,biegła po mostach...wpadła w otchłań....
Ocknęła sie przy stworze.Była cała mokra,ale teraz bezpieczna.Przerażona.Cała sie trzesła.Istota spojrzała na nia i zapytała przeszywajacym głosem
-Co sie stało?
-Cos sie ze mna dzieje.Uratuj mnie.
-Nie.-Kasia nie mogła uwierzyć ze ta istota zadała jej ból.Nie pomogła jej.Nie chce pomóc.A myslala ze znalazła przyjaciela...
-Zgnijesz jak owoc na łonie natury.Zgnijesz jak resztki jedzenia w zołądku wygłodniałego niedzwiedzia.Znikniesz na zawsze.Nie pojełaś istoty bycia!Za to na swiat przyjdzie nowy władca!!!-Krzyczał na nią stwór.
Katarzyna znów sie ocknęła.Cała sie trzesła,zaczeła płakać.
-Co sie ze mna dzieje-powtarzała w niebogłosy.Czuła odraze do istoty z która spedziła kilka chwil...lub całą wieczność.
-Co sie stało?-zapytała istota.
-Nic.
-Pomogę ci.
-W czym?Nie potrzebuje twej pomocy.-Istota zaczela sie do niej zblizać.Dotknęła ją swoim mokrym,obleśnym brudnym ciałem...Kasia zaczeła krzyczec tak ze coś w niej drgnęło.Nagle urosło...teraz już wiedziała ze strach buduje to co sie w niej narodziło....

Roxy

Przez kilka dni,moze lat...juz sama nie wie,musiała żyć blisko tego stwora...Musiała żyć bardzo blisko.I z dnia na dzien coś w środku niej rosło.Gdy sie tylko denerwowała na zachowanie lub wzrok obleśnej istoty,jej brzuch był coraz wiekszy...
Istota wciąż powtarzała słowa
-Kochałaś kiedyś Katarzyno-a ona wciąż milczała i patrzyła w odchłań...marzac by wreszcie sie stoczyć...